معلولان اقتصادی و کار پردرآمد

کار پردرآمد, کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,

معلولان اقتصادی و کار پردرآمد

یادداشتی از دکتر علی شاه حسینی

معلولیت یا نتیجه غفلت‌ها و کوتاهی‌ها هستند یا نتیجه نبود آگاهی و دانایی.

در جامعه و محیط اطراف ما نیز معلولان اقتصادی زیادی وجود دارند. به عبارتی در هر خانواده یا دقیق‌تر در هر فردی نوعی از معلولیت اقتصادی دیده می‌شود. چه بسیار افرادی که ولخرج هستند و با وجود درآمد بالا همواره خرج آن‌ها بیش از دخل‌شان است و چه بسیار افرادی که هر چه می‌دوند به جایی نمی‌رسند و آخر هم خسته می‌شوند و شب را می‌خوابند تا صبح شود و دوباره دویدن را آغاز کنند.

یکی آن‌قدر پول دارد که نمی‌داند چه کند و آن دیگری آن‌قدر بدهی دارد که نمی‌داند به کجا پناه ببرد! یکی در حبس است؟ یکی تکدی‌گری می‌کند؟ آن یکی سرقت؟ آن یکی…

این‌جاست که می‌گوییم: قربون برم خدا رو/ یک بوم و چند هوا رو

و گاهی اوقات هم شکوه برمی‌آوریم که خدا چرا؟
آرتو.اشی قهرمان افسانه‌ای تنیس ویمبلدون به خاطر خونِ آلوده‌ای که در جریان یک عمل جراحی در سال ۱۹۸۳ دریافت کرد، به بیماری ایدز مبتلا شد و در بستر مرگ افتاد. او از سراسر دنیا نامه‌هایی از طرفدارانش دریافت کرد. یکی از طرفدارانش نوشته بود:

چرا خدا تو را برای چنین بیماری انتخاب کرد؟

کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,کار پردرآمد,

کار پردرآمد, کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,

او در جواب گفت :

در دنیا، ۵۰ میلیون کودک بازی تنیس را آغاز می‌کنند. ۵ میلیون نفر یاد می‌گیرند که چگونه تنیس بازی کنند.۵۰۰ هزار نفر تنیس را در سطح حرفه‌ای یاد می‌گیرند.۵۰ هزار نفر پا به مسابقات می‌گذارند. ۵ هزار نفر سرشناس می‌شوند. ۵۰ نفر به مسابقات ویمبلدون راه پیدا می‌کنند، چهار نفر به نیمه نهایی می‌رسند و دو نفر به فینال… و آن هنگام که جام قهرمانی را روی دستانم گرفته بودم، هرگز نگفتم خدایا چرا من؟

و امرز هم که از این بیماری رنج می‌کشم، نیز نمی‌گویم خدایا چرا من؟

در این نوشتار قصد این است که کمی عمیق‌تر تامل کنیم ، چراهایی که نگفته‌ایم، داشته‌هایی که ما داریم و دیگران ندارند و شاید آن‌ها افسوس می‌خورند ، تاثیر شمردن داشته‌ها این است که ما خود را فقیر، ناتوان، ذلیل، ندار و کوچک نمی‌بینیم و به طور طبیعی وقتی چیزی برای بالیدن پیدا می‌کنیم، آن‌گاه اعتماد به نفس در ما بالا می‌رود و این اعتماد به نفس موجب عزت نفس همه اعضای خانواده و حتی کودکان می‌شود که نتیجه آن افزایش خودباوری، قدرت ریسک و توان مدیریت بر خود خواهد بود.

تحقیقات بیانگر آن است که تقریبا تمامی افرادی که امروز در شرایط اقتصادی عالی قرار دارند، لزوما افرادی نیستند که در خانواده ثروتمندی رشد یافته باشند، بلکه افرادی هستند که در خانواده به آن‌ها بها داده شده است، اعتماد به نفس القا شده و عزت نفس یافته‌اند. ورود به عرصه اقتصادی، مالی و داشتن توان مدیریت مالی نیازمند سطح بالایی از خودباوری‌ست.

کار پردرآمد, کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,کار پردرآمد, کار پردرآمد,

یادمان باشد اگر می‌خواهیم قله‌ای را فتح کنیم، رویای فتح قله کافی نیست و یا فقط به قله نگاه‌کردن و شعاردادن یا گاهی اوقات شکایت‌کردن کافی نیست.
باید فنون کوه‌نوردی را بدانیم، باید ابزار لازم را فراهم آوریم، باید عضو گروهی شویم، باید شرایط جغرافیایی را بسنجیم و باید…

این باید‌ها در هر هدفی دیده می‌شوند ولی برای تحول در اوضاع اقتصادی، ما فقط می‌خواهیم پولدار شویم یا فقط می‌گوییم چرا دیگران دارند و ما نداریم؟

بیاییم به سوالات زیر صادقانه پاسخ دهیم و ببینیم چه کسی را می‌شناسیم که جواب مناسب برای این سوالات دارد، ولی ثروت ندارد‌؟
آیا ما واقعا آرزوی رسیدن به قله ثروت را داریم؟

چند دوره تخصصی در زمینه مدیریت مالی گذرانده‌ایم؟

در چه حوزه خاصی مهارت و تخصص بالا داریم؟

آیا دوستانی که با آن‌ها مراوده و معاشرت داریم (گروه کوه‌نوردی) افرادی هستند که اهداف‌شان با من هم‌راستا و آرزوهای‌مان مشترک است؟

شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه را چقدر می‌شناسیم ؟ و می‌دانیم آینده به چه سمت و سویی پیش می‌رود؟

آیا برای آینده خود برنامه مشخصی داریم؟

در کوله‌پشتی خود چه ابزاری برای صعود به این قله داریم؟ ایده خوب داریم؟ سرمایه اولیه، فضای فیزیکی، دانش و تخصص، دوستان موثر، سابقه فامیلی در کسب و کاری خاص، انگیزه و همت والا؟

بیاییم واقع‌بین باشیم و باور کنیم که با یک تجدیدنظر در شایستگی‌ها و قابلیت‌های خود و آگاهی بر مهارت‌های مدیریت بر خود می‌توانیم مجددا داشته‌های‌مان را سازماندهی کنیم و با برنامه‌ریزی علمی، تصمیمی تازه اتخاذ کنیم و با به کارگیری داشته‌ها از عملکرد پیشین خود بازخورد بگیریم و با اصلاح مسیر بتوانیم در مدت باقی‌مانده عمر و بودجه‌بندی زمان و دارایی و کنترل امور، دوباره متولد شویم و برای باقی‌مانده عمر آن‌قدر اثربخش و کارآمد باشیم که هر وقت از ما پرسیدند چند سال‌تان است، باقیمانده عمر را بگوییم نه آن سال‌هایی که گذشته است.

همه ما لذت می‌بریم وقتی از کسی که ۴۶ سالش است می‌پرسید : چند سالتان است؟ می‌گوید: انشاء اله ۵۴ سال دیگر مانده تا یکصد ساله شوم!
جدا ، چقدر از عمر ما مانده است؟ برای آن چه برنامه ای داریم؟

مگر نمی‌دانیم که امام حسن(ع) می‌فرماید: برای دنیایت چنان باش که گویی جاویدان خواهی ماند و برای آخرتت چنان باش که گویی فردا می‌میری.