یکی از موارد مهم در حرفه بازاریابی شبکه ای که در مقررات تمامی کشورها به آن توجه ویژه شده است. شیوه های عضوگیری توسط اعضاء می باشد. از دلایل تأکید بر روی این موضوع ایجاد مرز بین فعالیت بازاریابی و طرح هرمی می باشد؛ همان طور که می دانیم یکی از نشانه های هرمی بودن یک طرح، شعارهایی است که در جذب اعضاء مورد استفاده قرار می گیرد. کار کم، درآمد زیاد… این از اصلی ترین شعارهای مطرح شده در طرح های هرمی است. قانون گذاران در کشورهای فعال در عرصه بازاریابی شبکه ای توجه ویژه ای به این موضوع داشته اند و به صورت اختصاصی در آئین نامه های مصوب خود به آن پرداخته اند.

در آئین نامه مصوب وزارت صنعت و معدن نیز بخشی به این موضوع اشاره داشته است و در آن بازاریابان را از برخی موارد در عضو گیری منع کرده اند. این موارد عبارتند از:

– پرهیز از گمراه کردن، فریب دادن و دیگر فعالیت های داوطلب گیری ناسالم همانند: مقایسه گمراه کننده کالاها و فرصت های درآمدی شرکت های دیگر.
– معرفی صادقانه کسب و کار و پرهیز از بزرگ نمایی.

– ارائه مدارک قابل اثبات در هنگام معرفی کسب و کار.

برخی از موارد دیگر که می بایست در عضوگیری مشتریان احتمالی مورد توجه قرار بگیرد و از الزامات تأکید شده در آئین نامه های صادره تمامی کشورهای فعال در عرصه بازاریابی شبکه ای است، به صورت زیر می باشد:

• شرکت های دارای مجوز ملزم هستند که هیچ ادعا یا وعده ای که منجر به گمراهی شخص خریدار یا توزیع کننده احتمالی می گردد را ارائه ندهند.

• اطلاعاتی که در مورد فرصت درآمدی برای مصرف کنندگان و توزیع کنندگان احتمالی ارائه می گردد می بایست کامل و دقیق باشد، نباید مطالبی را بیان کنند که قابل اثبات نیست و توان انجام آن را ندارند. شیوه معرفی کار و فرصت درآمدی توسط شرکت ها و توزیع کنندگانش نباید به صورت اغواء کننده بیان گردد.

• شرکت های دارای مجوز و بازاریابانشان نباید یک شخص را تشویق کنند که با ارجاع دادن مشتری های آتی، تخفیفی معادل کل قیمت خرید خود یا بخشی از آن را دریافت کند. البته اگر به دست آوردن تخفیف و یا بازگرداندن کل مبلغ خرید به این صورت نقض کننده قوانین فروش باشد.

• بازاریابان باید به مصرف کنندگانی که تجربیات تجاری کافی ندارند احترام بگذارند و نباید از اطمینان مصرف کنندگان، سن و بیماری او سوء استفاده کنند.

• طرح بازاریابی شرکت باید شفاف، قابل درک و غیر گمراه کننده باشد و وعده درآمدی که داده می شود باید منطقی و براساس مستندات صورت بگیرد.

• علاوه بر اطلاعات درآمدی که در مورد کسب و کار ارائه می شود، اطلاعات در مورد هزینه ها و خرج های معمول و زمانی که بازاریاب در کار باید صرف کند نیز می بایست در اختیار بازاریابان احتمالی قرار بگیرد تا بتوانند تصمیم گیری درستی را انجام دهند و بدانند که علاوه بر صرف زمان، هزینه هایی را نیز می بایست متحمل شوند.

* این مطلب از ایران هشدار اخذ شده است.